عصیان گر اجتماعی

پیشآمدها و حوادث اخیر افغانستان، پرسش برانگیز و قابل تأمل می باشد، به نظر می رسد که بسیاری از این اتفاقات پیشاپیش طرح و سازمان دهی شده هستند و پیوند مستقیم میان آن ها وجود دارند. یکی از نمونه ها پیوند این حوادث را می توان در طرح سهمیه بندی کانکور با جنگ اخیر در ولسوالی پاتو دایکندی مشاهده کرد. از آنجاییکه میدانیم قربانیان اصلی طرح سهمیه بندی کانکور مناطق مرکزی به ویژه ولایات بامیان و دایکندی می باشد و بیشترین واکنش ها را نیز شهروندان مناطق مرکزی نشان دادند استمرار و تداوم واکنش ها امکان داشت که به تظاهرات و گردهم آیی ها عمومی بیانجامد و دقیقا حمله طالبان در ولسوالی پاتو ولایت دایکندی همزمان با شکل گیری این گفتمان انتقادی به وقوع می پیوندد، این جاست که به اصل سیاست زدایی دولت از حوزه عمومی پی می بریم  دولت با نقشه زیرکانه و درک این نکته که افکار عمومی همواره سیال است و به سادگی می توان آن را تغییر و به سمت دیگر سامان داد، به گونه آسان با راه اندازی غایله در دایکندی توانست گفتمان انتقادی طرح سهمیه بندی کانکور خاموش و محور گفتمان را از یک اُبژه بنیادین، اساسی و سرنوشت ساز(گفتمان سهمیه بندی کانکور) به سوی اُبژه موقتی و سطحی سوق دهد.

 امید است که دوستان به زوایا مستور و پنهان سیاست فاشیستی حکومت وحدت ملی توجه نماید، زیرا سیاست نیرومند و تأثیر گذار است که ابعاد زمزآلود و مستور آن را برجسته تر از چهره آشکار آن باشد.

رضافرزاد

تهران

1397/9/28